"Het waren vrouwen die aan de oorsprong stonden van de eerste klanken van de blues": we ontmoetten zangeres Marion Rampal op Jazz à Juan

Haar stem? Boeiend. Haar geest? Vrij.

Een paar uur voor haar optreden op Jazz à Juan op 14 juli sprak Marion Rampal, auteur, componiste en jazzzangeres uit Marseille, haar trots uit over het idee om het legendarische podium van de Pinède Gould te betreden. "Als je uit het Zuiden komt, blijven de legendarische festivals van de regio legendarisch."

Tussen twee anekdotes over haar grootvader, pianist in de casino's aan de Côte d'Azur na de bevrijding, en haar jaren in de jazzklas aan het conservatorium van Marseille, onthult de kunstenares een persoonlijker project: een tributealbum aan de Amerikaanse zangeres Abbey Lincoln, gepland voor oktober. "Ze heeft een stem en een schrijfstijl die me vaak hebben vergezeld," vertrouwt ze me toe met een sprankelende blik in haar ogen.

Een gedurfd werk van herinterpretatie, waarin ze niet zomaar iets reproduceert, maar juist een "weinig gespeeld en gecoverd" repertoire nieuw leven inblaast en melodieën en sferen durft te herschikken.

Tussen eerbetoon en strijd: jazz opnieuw uitgevonden

"We vergeten te vaak dat het vrouwen waren die aan de basis stonden van de eerste klanken van de blues", herinnert Marion Rampal zich, een actieve voorvechtster van de erkenning van vrouwen in de jazz.

Zijn strijd? Meer diversiteit in jury's, het verdedigen van kleine, onafhankelijke producties en het doorgeven van kennis aan jonge kunstenaars.

Tussen de concerten door voert ze campagne voor inclusievere jazz, zonder ooit in loze retoriek te vervallen: "Betrokkenheid zit in onze daden, vóórdat ze in onze woorden zit", zegt ze. Ze geeft de voorkeur aan concrete daden in plaats van poses.

Marion Rampal geeft op een rustige manier haar eigen pad weer, zonder daarbij af te wijken van haar principes, terwijl ze tegelijkertijd het erfgoed van de jazz overdraagt en reflecteert op de hedendaagse uitdagingen van het vak.